|
12 |
﴾إِرْحَمُوا مَنْ فِي الأَرْضِ يَرْحَمْكُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ﴿ |
١٢ |
| 2. Der Infinitiv |
٢) الْمَصْدَرُ |
Der Infinitiv ist neben dem Partizip die zweite Nominalform des arabischen Verbs. Im Grundstamm gibt es mehr als 40 verschiedene Infinitivformen, jedes Verb bildet aber meist nur eine, gelegentlich mehrere, Infinitiv-Formen aus. Die zwei häufigsten Infinitivbildungen sind:
|
فَعَلَ |
← |
فَعْلٌ |
(meist bei transitiven Verben) |
|||||
|
← |
← |
← |
||||||
|
vorführen |
Vorführung |
erklären |
Erklärung |
schlafen |
Schlaf |
|||
|
فَعَلَ |
← |
فُعُولٌ |
(meist bei intransitiven Verben) |
|||||
|
← |
← |
← |
||||||
|
eintreten |
Eintritt |
ankommen |
Ankunft |
absteigen |
Abstieg |
|||
In den Vokabelverzeichnissen und im Glossar haben wir bei allen Verben im Grundstamm neben der Imperfektform auch den Infinitiv angegeben und zwar entsprechend der arabischen Lexikografie im indeterminierten Akkusativ. Wenn ein Infinitiv lexikalisiert ist und in den Texten vorkommt, steht er auch im Vokabelverzeichnis der betreffenden Lektion.
In den abgeleiteten Stämmen gibt es, mit wenigen Ausnahmen, nur jeweils einen Infinitiv:
|
X |
IX |
VIII |
VII |
VI |
V |
IV |
III |
II |
|
اِسْتِفْعَالٌ |
اِفْعِلَالٌ |
اِفْتِعَالٌ |
اِنْفِعَالٌ |
تَفَاعُلٌ |
تَفَعُّلٌ |
إفْعَالٌ |
مُفَاعَلَةٌ / فِعَالٌ |
تَفْعِيلٌ |
Die schwachen Verben haben einige Besonderheiten bei der Infinitivbildung:
|
ف (R1) = و |
ف (R1) = ى |
ع (R2) = و |
ع (R2) = ى |
ع (R2) = و |
ل (R3) = و |
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
فَعَّلَ |
تَفْعِيلٌ |
تَوْصِيلٌ |
تَيْبِيسٌ |
تَقْوِيمٌ |
تَبْيِيعٌ |
تَخْوِيفٌ |
تَدْعِيَةٌ |
II |
|
فَاعَلَ |
مُفَاعَلَةٌ فِعَالٌ |
مُوَاصَلَةٌ وِصَالٌ |
مُيَابَسَةٌ يِبَاسٌ |
مُقَاوَمَةٌ قِوَامٌ |
مُبَايَعَةٌ بِيَاعٌ |
مُخَاوَفَةٌ خِوَافٌ |
مُدَاعَاةٌ دِعَاءٌ |
III |
|
أَفْعَلَ |
إِفْعَالٌ |
إِيصَالٌ |
إِيبَاسٌ |
إِقَامَةٌ |
إِبَاعَةٌ |
إِخَافَةٌ |
إِدْعَاءٌ |
IV |
|
تَفَعَّلَ |
تَفَعُّلٌ |
تَوَصُّلٌ |
تَيَبُّسٌ |
تَقَوُّمٌ |
تَبَيُّعٌ |
تَخَوُّفٌ |
تَدَعٍّ |
V |
|
تَفَاعَلَ |
تَفَاعُلٌ |
تَوَاصُلٌ |
تَيَابُسٌ |
تَقَاوُمٌ |
تَبَايُعٌ |
تَخَاوُفٌ |
تَدَاعٍ |
VI |
|
اِنْفَعَلَ |
اِنْفِعَالٌ |
– |
– |
اِنْقِيَامٌ |
اِنْبِيَاعٌ |
اِنْخِيَافٌ |
اِنْدِعَاءٌ |
VII |
|
اِفْتَعَلَ |
اِفْتِعَالٌ |
اِتِّصَالٌ |
اِتِّبَاسٌ |
اِقْتِيَامٌ |
اِبْتِيَاعٌ |
اِخْتِيَافٌ |
اِدِّعَاءٌ |
VIII |
|
اِسْتَفْعَلَ |
اِسْتِفْعَالٌ |
اِسْتِيصَالٌ |
اِسْتِيبَاسٌ |
اِسْتِقَامَةٌ |
اِسْتِبَاعَةٌ |
اِسْتِخَافَةٌ |
اِسْتِدْعَاءٌ |
X |
289
|
12 |
﴾إِرْحَمُوا مَنْ فِي الأَرْضِ يَرْحَمْكُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ﴿ |
١٢ |
|
ل (R3) = ى |
ل (R3) = ى |
ع (R2) = ل (R3) |
ف (R1) = ء |
ع (R2) = ء |
ل (R3) = ء |
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
فَعَّلَ |
تَفْعِيلٌ |
تَمْشِيَةٌ |
تَلْقِيَةٌ |
تَمْرِيرٌ |
تَأْخِيذٌ |
تَسْئِيلٌ |
تَقْرِئَةٌ |
II |
|
فَاعَلَ |
مُفَاعَلَةٌ فِعَالٌ |
مُمَاشَاةٌ مِشَاءٌ |
مُلاَقَاةٌ لِقَاءٌ |
مُمَارَّةٌ مِرَارٌ |
مُؤَاخَذَةٌ إِخَاذٌ |
مُسَاءَلَةٌ سِئَالٌ |
مُقَارَأَةٌ قِرَاءٌ |
III |
|
أَفْعَلَ |
إِفْعَالٌ |
إِمْشَاءٌ |
إِلْقَاءٌ |
إِمْرَارٌ |
إِيخَاذٌ |
إِسْآلٌ |
إِقْرَاءٌ |
IV |
|
تَفَعَّلَ |
تَفَعُّلٌ |
تَمَشٍّ |
تَلَقٍّ |
تَمَرُّرٌ |
تَأَخُّذٌ |
تَسَؤُّلٌ |
تَقَرُّؤٌ |
V |
|
تَفَاعَلَ |
تَفَاعُلٌ |
تَمَاشٍ |
تَلاَقٍ |
تَمَارٌّ |
تَآخُذٌ |
تَسَاؤُلٌ |
تَقَارُؤٌ |
VI |
|
اِنْفَعَلَ |
اِنْفِعَالٌ |
اِنْمِشَاءٌ |
اِنْلِقَاءٌ |
اِنْمِرَارٌ |
– |
اِنْسِئَالٌ |
اِنْقِرَاءٌ |
VII |
|
اِفْتَعَلَ |
اِفْتِعَالٌ |
اِمْتِشَاءٌ |
اِلْتِقَاءٌ |
اِمْتِرَارٌ |
اِتِّخَاذٌ |
اِسْتِئَالٌ |
اِقْتِرَاءٌ |
VIII |
|
اِسْتَفْعَلَ |
اِسْتِفْعَالٌ |
اِسْتِمْشَاءٌ |
اِسْتِلْقَاءٌ |
اِسْتِمْرَارٌ |
اِسْتِئْخَاذٌ |
اِسْتِسْآلٌ |
اِسْتِقْرَاءٌ |
X |
Das Hamza am Anfang von اِسْتِفْعَالٌ / اِفْعِلَالٌ / اِفْتِعَالٌ / اِنْفِعَالٌist ein Hamzat waṣl, im IV. Stamm (إِفْعَالٌ) aber steht ein Hamzat qaṭ‛. Im III. Stamm ist مُفَاعَلَةٌ häufiger als فِعَالٌ. Wenn beide Infinitivformen gebräuchlich sind, haben sie meist auch unterschiedliche Bedeutungen:
|
Kampf (für) |
Kampf (gegen), Bekämpfung |
|||
|
Kampf |
Ringkampf |
Die seltenen, vierradikaligen Verben bilden den Infinitiv folgendermaßen:
فَعْلَلَةٌ / فِعْلَالٌ ← فَعْلَلَ (I)
| ← | ← | ||||||
|
Herrschaft |
(be)herrschen |
Übersetzung |
übersetzen |
||||
| ← | ← | ||||||
|
Erschütterung |
erschüttern |
Eile |
eilen |
||||
|
اِفْعَلَلَّ ← اِفْعِلْلَالٌ (IV) |
تَفَعْلَلَ ← تَفَعْلُلٌ (II) |
|||||
| ← | ← | |||||
|
Verschwinden |
verschwinden |
Verarmung |
arm werden |
|||
| ← | ← | |||||
|
Beruhigung |
sich beruhigen |
Untergang |
untergehen |
|||
290
|
12 |
﴾إِرْحَمُوا مَنْ فِي الأَرْضِ يَرْحَمْكُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ﴿ |
١٢ |
Selten ist der sogenannte أَلْمَصْدَرُ الْمِيمِيُّ. Er hat im Grundstamm die Struktur مَفْعَلٌ außer bei den Verben, die mit و beginnen. Bei den abgeleiteten Stämmen hat er die Struktur des Passivpartizips. In allen Fällen hat أَلْمَصْدَرُ الْمِيمِيُّ die gleiche Bedeutung wie der reguläre Infinitiv:
|
مَفْعَلٌ: مَذْهَبٌ |
Infinitiv von»gehen« |
|
|
مَفْعِلٌ: مَوْعِدٌ |
Infinitiv von»versprechen« |
|
|
مُنْفَعَلٌ: مُنْطَلَقٌ |
Infinitiv von»starten; losgehen« |
|
|
مُسْتَفْعَلٌ: مُسْتَخْرَجٌ |
Infinitiv von»rausholen; fördern« |
Die feminine Nisba, auch أَلْمَصْدَرُ الصِّنَاعِيُّ genannt, ist eine weitere Modellstruktur für abgeleitete Nomen. Zahlreiche Abstrakta liegen dieser Struktur zugrunde:
|
Er ist ein Anhänger des Nationalismus. |
|
|
Er verteidigt die Kontinuität der Lehre. |
|
|
Er trägt die Verantwortung für diese Resolution. |
|
|
Er verlor seine Glaubwürdigkeit. |
٦، ٢٣، ٢٥، ٢٦، ٣٩
291